Przeglądanie się w oczach innych rozpoczyna się w wieku szkolnym, wtedy zaczyna się ważność wizualna i poczucie, czy jestem ładne czy nie, czy tylko dla siebie, czy dla innych również.
W okresie dojrzewania wraz ze wzrostem samoświadomości wzrasta znaczenie Ja odzwierciedlonego.
Ja odzwierciedlone jest to obraz siebie tworzony przez jednostkę na podstawie poglądów i wyobrażeń, jakie inni mają wobec niej. Zatem dla młodego człowieka opinie, a nawet same reakcje rówieśników kierowane pod jego adresem stają się ważnym źródłem informacji o nim samym. Szczególnie wrażliwe, a nawet wyczulone na komunikaty pozawerbalne z otoczenia na temat ich ciała są dziewczęta. Mogą one doświadczać większych niż chłopcy rozbieżności między Ja realnym i Ja idealnym. Będą także odczuwały większą presję związaną z redukcją masy ciała i posiadaniem szczupłej sylwetki promowanej we współczesnej kulturze. To właśnie sposób postrzegania swego ciała z perspektywy monitorowanego obiektu wiąże się z wyższym poziomem niezadowolenia z wyglądu, stosowaniem restrykcyjnych diet mających na celu jego zmianę oraz internalizacji, czyli przyjmowania za własne, współczesnych stereotypów urody W okresie szkolnym osoby z nadwagą i otyłością częściej są odrzucane przez rówieśników, choć rzadko rówieśnicy proponują im zdrową dietę i więcej ruchu. O dietach restrykcyjnych zagrażających zdrowiu rozmawiają ze sobą częściej dziewczynki szczupłe. Istnieje więc potrzeba edukowania młodzieży w temacie zmiany wizerunku ciała i budowania w nich poczucia własnej wartości zarówno dziewczęcej, jak i chłopięcej, aby czuć się lepiej we własnej cielesności.
OSTATNI POST
Zobacz moje opinie na profilu znany lekarz
